While others don't know you well, It's easy for them to judge you... Worst! They even want to bite you if they're not contented and still see you standing up.  As they trample you, expect it can. It will reach deeply into your bones and soul.

There was an incident with someone who added me as his friend on Facebook. I was hesitant to accept his invitation because I did not know him and thought I had not met/mingled yet. I have no idea who he was. But because we have so-called "mutual friends," I've accepted her friendship via Facebook. Perhaps he really knew me, especially since he called me cousin. So I nicely asked him so that later, as I was thinking if we would have a chance to talk again, I would know whom I was talking to. Desperately and apologetically, I asked him if he could introduce himself if I had forgotten him. With his name on Facebook, I didn't know this "JS" (I'll keep in the initials of JS; J is the first letter of his name, and S is his family name).

Here is the whole of our conversation.
I have wiped out some terms because I think it's over. His insults are beyond imagination, and I can't take them in reading again and again.

After that, I deleted him as my friend on Facebook because I thought he was not a good cousin, according to how he replied with many bad words.

You can Step on Me, Pin me on the Ground, But I'll always Rise, Stronger as I Stand Again! Your mockery or harassment will be my strength to continue a happy and successful life.

I don't want someone to be angry at me or fight against me because it is not in my nature to fight. After all, I don't want to... But if you aggravated me, I would fight! I do not wish my weakness to be your strength if I run away.

However, before judging or insulting, let's first look at ourselves. If you do to yourself something you want to do to your neighbor, will you be hurt too?


[Translation in Filipino Language]
Napakadali sa ibang tao na maghusga kahit hindi ka pa kilala. Ang masama! Kung nakikita ka pa nilang tumatayo, gusto ka pa nilang kainin. Ang kanilang pananapak sa iyo'y sagad sa buto't kaluluwa mo.

May isang pangyayari na may isang tao na idinagdag ako bilang kaibigan nya sa Facebook. Dahil sa hindi ko naman sya kilala talaga at dahil hindi ko naman nakakasalamuha, ako'y nag-alangan para tanggapin sya. Walang ideya ako kung sino sya. Ngunit dahil mayroon kaming tinatawag na "mutual friends" kaya tinanggap ko ang pakikipagkaibigan nya sa Facebook. Ang aking panananaw ay kilala ako lalo na't tinawag nya akong pinsan. Kaya't ako'y nagtanong ng maayos para naman kung sa mga susunod naming pag-uusap kilala ko syempre ang nakakausap ko. Kaya't sa aking pagtatanong isinabay ko ang paghingi ng despensa kung nakalimutan ko man sya. Ang tanong ko sa kanya ay kung maari bang ipakilala nya ang kanyang sarili kung sakali man na nakalimutan ko sya. Kasi wala naman talaga akong matatandaang "JS" (itatago ko nalang sa initials na JS kasi ang J ang unang letra ng pangalan nya at S naman ang apelyedo nya).

Narito ang kabuuan ng aming pag-uusap.
Ang ilang mga kataga ay binura ko dahil sa tingin lagpas-lagpas na ang kanyang panlalait o pagmamaliit na hindi ko na kayang mabasa pa ng paulit-ulit.

Pagkatapos nito, tinanggal ko na sya bilang kaibigan ko sa Facebook dahil sa tingin ko, hindi sya mabuting pinsan ayon sa kanyan pakilala.

Maaari mo akong tapakan, Ibaon sa lupa; Ngunit kung buhay pa ako, lagi akong babangon, pas malakas na sa pagtayo kong muli! Ang iyong panlalait o pang-aalipusta ay magiging lakas ko para ipagpatuloy ang masaya't matagumpay na buhay.

Wala sa aking pagkatao ang umaaway at ayaw ko rin na ako'y inaaway kasi palaban din ako. Kapag hindi ako lumaban, baka ang kahina ko pa ang iyong magiging lakas.

Gayunpaman, sana bago tayo maging mapanghusga o mapanlait, manalamin muna tayo para tingnan ang ating sarili. Kung gagawin mo ba sa iyong sarili ang nais mong gawin sa kapwa mo, ikaw ba'y masasaktan din?



0 comments Blogger 0 Facebook

Post a Comment

 
OLAN DEEMS © 2013. All Rights Reserved.
Top